(homo-)huwelijk

 


 kerk en homoseksualiteit| kerk en seks 

Home
Up
God?
Brede en smalle weg
Footprints
Hemelvaart
Actief pluralisme
Holy ignorance
kerk, seks en huwelijk
euthanasie
(homo-)huwelijk
Vergeven
'sleutel-slot' relaties
Kierkegaard
het transcendente
notities over religie
Openbaring?
Leve de Mythe
Fundamentalisme
Michelle Martin
Zomaar wat

De kerken en het (homo)-huwelijk

19/02/2013 (verschenen in Kerkmozaiek, magazine van de VPKB
themanummer m.h.o. op een synodevergadering: downloadbaar)

Dat sommige kerken het moeilijk hebben met het homohuwelijk, je kon er moeilijk naast kijken de afgelopen maand. Eerst kwam het Vaticaan met een fijn geformuleerde afwijzing en daarna sprak een Engelse bisschop zijn diepe bezorgheid uit... Wat is er toch aan de hand ? 

het Vaticaan

Eerst was er het persbericht van het Vaticaan dat sprak van een nee tegen het homohuwelijk en tegelijk opriep om homo’s te respecteren en het recht van homoseksuele paren om een samenlevingscontract te sluiten te erkennen. De aanleiding voor dit persbericht was de goedkeuring van het homohuwelijk in Frankrijk. De reden voor de afwijzing van het homohuwelijk die Mgr. Paglia gaf was interessant: het bleek een kwestie van definitie te zijn. Aangezien in de ‘codex Justinianus’ het huwelijk wordt gedefinieerd als een ‘vereniging van man en vrouw’, is het duidelijk dat het homohuwelijk onmogelijk is. Als logische redenering kan dat tellen, maar waarom een definitie uit het jaar 534 (de tijd dat de pater familias het huwelijk arrangeerde en de kerk er enkel werd bijgehaald om het bruidsbed te zegenen > zie afb.) niet zou kunnen worden aangepast aan een toch wel lichtelijk veranderde maatschappelijke realiteit, is mij niet duidelijk. Of liever. Dat weet ik wel, maar dat wil Mgr. Paglia natuurlijk liever niet gezegd hebben. 

De Anglicaan (of was het een rk-Engelse bisschop?)

Was de impact van dit persbericht nog maar half verwerkt, of het volgende viel al in de bus (chapeau voor de jongens en meisjes van Kerknet; ze hebben hard gewerkt om te zorgen dat dit hoogst belangrijke item ons niet zou ontgaan). De Engelse bisschoppen uitten hun diepe teleurstelling dat het parlement in Engeland het huwelijk heeft ‘heromschreven’ en opengesteld voor gelijkgeslachtelijke koppels: Deze aanpassing, zo meldde de bisschop van Portsmouth, dreigt rampzalige gevolgen te hebben voor het huwelijk als maatschappelijk erkende instelling en vooral voor de leefwereld van kinderen. Als klap op de vuurpijl waarschuwde hij voor Orwelliaanse toestanden in de Britse Samenleving. Hoe een leider van een instituut dat eeuwenlang op een Orwelliaanse manier de gewone mensen heeft gemanipuleerd dit verwijt durft uiten, gaat mijn begrip te boven. 

Een simpele Protestant zegt hiervan 4 dingen

Omdat vaak gevraagd wordt: Wat vinden de protestanten daar nou van? leek het ons goed hier toch enige aandacht aan te geven hoewel wij eigenlijk vinden dat de kerk wel andere katten te geselen heeft.

1. Eerst iets over de definitie. Het homohuwelijk bestaat niet, net zomin als er een heterohuwelijk is. In het burgerlijk wetboek van de meeste landen komt ‘het huwelijk’ voor als de gestandaardiseerde vorm van een samenlevingscontract tussen twee mensen (soms staat erbij man en vrouw, soms niet), waarin rechten en plichten van de echtelieden ten opzichte van elkaar en ten opzichte van eventuele kinderen worden geregeld. De inhoudelijke invulling volgt de maatschappelijke realiteit. Dit samenlevingscontract dat vroeger voorbehouden was voor een man en een vrouw kan nu ook gesloten worden tussen een man en een man, of een vrouw en een vrouw.

2. Dat het Vaticaan het woord ‘huwelijk’ ook gebruikt voor een sacrament en er dan een heel andere inhoud aangeeft en heel andere voorwaarden stelt (en een heel ander doel) dat is haar zaak. Maar waarom zouden mensen die niet onder de jurisdictie van het Vaticaan vallen verplicht moeten worden om die definitie ook te aanvaarden? Blijkbaar heeft het Vaticaan zich nog steeds niet neergelegd bij het feit dat ‘kerk’ en ‘staat’ gescheiden zijn en dat het in goede banen leiden (regerende en wetgevende macht) van de samenleving in een democratisch proces tot stand komt.

3. De oude kerk vond het huwelijk een privé-zaak, waarbij hoogsten de familie en de overheid (voor de goede orde) betrokken diende te worden. De ‘gojiem’ trouwden dus op z’n \Grieks/Romeins, de Jodenchristenen stonden onder de ‘Chuppa’, de Indiase christenen volgden hun gebruiken en de Galliërs trouwden met de Franse slag. Een zegen afsmeken voor de gehuwden als ze christenen waren..? Maar natuurlijk, je wenst ze toch alle goeds: Mazzel tov! Luther keert principieel terug naar deze simpele opvatting. Hij ontkent dat het huwelijk een sacrament is. En met de regelgeving dienomtrent dient de kerk zich volgens hem niet te bemoeien. Het huwelijk is ‘een wereldse zaak’. Natuurlijk wil hij wel wat zeggen over de huwelijksmoraal, maar dat is wat anders.

4.  En mogen homo’s dan trouwen? In de lijn van Luther verder redenerend kun je zeggen: Als de staat het toestaat dan mogen alle loyale burgers van de staat dat doen. Punt aan de lijn. Of je het een goede of een wenselijke zaak vindt, is een andere vraag. Daar wringt het schoentje in Engeland ook, omdat de staat het burgerlijk huwelijk grotendeels heeft uitbesteed aan de Kerk. Je kunt in Engeland burgerlijk huwen door met twee getuigen voor de priester te verschijnen en een bepaalde formule uit te spreken (en de Joden bij hun rabbi… En snapt u nu de opmerking van Rowan Williams dat hij vond dat de sjaria toch ook wel een zekere plaats zou mogen hebben in het Engelse recht?). Zij krijgen nu onherroepelijk de vraag van homoseksuele koppels om burgerlijk in de kerk te trouwen. Op het vasteland wordt die vraag zo niet gesteld. Daar luidt de vraag: Wat doet de Kerk als een koppel een zegen komt vragen over hun reeds gesloten huwelijk?

En dit vindt de V.P.K.B

En de VPKB, wat vindt die ervan? De VPKB heeft zich tussen 1985 en 2005 meer dan velen lief was over het vraagstuk van homoseksualiteit gebogen en in de laatste fase dus ook over het ‘homohuwelijk’. Ik citeer het de passage uit het synodebesluit van 2007: Aanbeveling 6 (over het huwelijk):’De Protestantse Kerk ziet het huwelijk niet als sacrament. De Kerk sluit geen huwelijk maar kan Gods zegen vragen over een echtpaar dat wettelijk gehuwd is tijdens een civiele plechtigheid’. Deze aanbeveling is volgens het synodebesluit het “algemeen kader waarbinnen iedere kerkenraad of plaatselijke gemeente zich een opinie kan vormen en een positie bepalen’, waarbij aanbeveling 7 stipuleert: Verschillende praktijken hoeven niet te leiden tot een breuk’.

U kunt het hele document vinden op de website van de VPKB.

Dick Wursten

zie ook het wat breder uithalend artikel kerk, seks en huwelijk

 

This site was last updated
 Tuesday, 24 October 2023
 

 

This site was last updated Tuesday, 24 October 2023