---

Oude en Nieuwe Zangen (1911) van mej. Susanne van Woensel Kooy (1875-1934) 

Had deze adellijke dame een eeuw later geleefd, ze was een invloedrijke hymnoloog/dominee geworden, met een outreach naar de niet meer in de kerk geïnteresseerden. Echter: godsdienstonderwijzeres was het hoogste dat in haar tijd mogelijk was (tot je trouwde...), en evangeliste, maar dat laatste klinkt wel 'officieel' (bijna ambtelijk), maar was het niet. Het kon enkel omdat de nauw met de Hervormde kerk verbonden, maar onafhankelijke Vereeniging tot Evangelisatie te Bussum haar in 1915 in die 'bediening' (zo noemden we dat dan) aanstelde. Als evangeliste/godsdienstonderwijzeres mocht ze kerkdiensten, kinderkerk en jeugdwerk organiseren buiten de reguliere kerkdiensten van de plaatselijke hervormde gemeente. Ze bouwde ze in haar (riante) tuin een kapel/kerk bestemd voor tiener-vieringen. Interesse?  Lees dit artikel
Artistiek begaafd (muzikante, koordirigente, schilderes) publiceerde ze deze liedbundel voornamelijk uit ontvredenheid over en onvrede met de kerkzang en muziekpraktijk die begin 20ste eeuw het officieel kerkelijk circuit beheerste. We zitten nog helemaal in de gezapige 'Evangelische Gezangen' waarin dominee-dichters de toonzetten. Veel aandacht bij haar voor het klasseieke Duitse koraal, maar ook voor de eigen Hollandse traditie (kerstliederen), en ... 4-stemmig. Haar benadering en selectie is zeer invloedrijk gebleken... niet in het laatst vanwege de invloed op de nieuwe gezangenbundel van de Hervormde Kerk, die in 1938 verscheen. Dat in menige kerk na de zegen 'Zegen ons algoede' wordt gezongen, zeg maar dank aan mej. van Woensel Kooy!  En ook voor 'Jezus is ons licht en ons leven' (in de zetting van Bach). Ze was niet de enige vrouw die op dit terrein haar tijd vooruit was (denk aan mej. De Mol van Otterloo - Vluchtheuvelzangen).